İstanbul, Sarıyer'in de ilçesi olduğu metropol bir kent. Bu günümüzde de böyle idi, eskiden böyle idi. Hatta o kadar büyük o kadar görkemli ve o kadar ulaşılması uzak ve zor olan bir yerdi ki; Sarıyerli işi için Beşiktaş'a, Taksim', Fatih'e, Eminönü'ne gideceği zaman bu semtlerin adını söylemez "İstanbul'a gidiyorum" derdi. Nedeni malum hayli uzakta ve ulaşılması saatler alan bir merkezdi! Metropol olarak, merkez olarak yine aynı özelliklere sahip olan şehrin ilçelerine ulaşmak eskisi kadar zor değil. Yeni nesil, beş on yıldan beri "İstanbul'a gidiyorum" demiyor, "Taksim'e, Fatih'e, Eminönü'ne gidiyorum" diyor.

            Bahsettiğim yıllarda ulaşım gibi iletişim de yeteri kadar sağlıklı değildi. Zira telefon Sarıyer merkez çarşısı içinde bir elin parmakları kadar azdı. Radyo, birkaç dükkanda vardı ve zenginlerin evini süsleyen eğlence ve haber aracıydı. En büyük haber aracı tabii ki gazete idi. Gündüz gazetelerinden olmazsa olmazı Cumhuriyet Gazetesi idi. Elit okuru ile her zaman aranır; kahvelerde, parklarda yüksek sesle okutulur ve dinlenirdi. Sonra Hürriyet, Tercüman, Akşam, Vatan ve Milliyet gazeteleri… Bir de zaman zaman iki üç saat ara ile iki baskı yapan akşam gazeteleri vardı; Son Saat, Telgraf, Son Posta ve Gece Postası gibi…

            1953 yılına kadar Sarıyer her hangi bir yerel dergi ve gazeteye sahip olamadı. 1953 de Nuran Erman, İbrahim Balcı, Cezmi Baydar ve İsmail Yıldırım'ın çıkardığı "Öz Sarıyer" spor dergisi çok ilgi görmesine karşın ancak dört sayı çıkabildi. Uzun süre suskun kalındıktan sonra 1972 de Sarıyer İlçesi Turizm Tanıtma Derneği'nin çıkardığı "Sarıyer" ve "Büyükdere" kitapçıkları da devam ettirilemedi. Daha sonraları Sarıyer Turizm ve Kültür Vakfı'nın çıkardığı "Sarıyer'in Sesi" gazetesi de uzun ömürlü olmadı. Yine bir dönem beklendikten sonra Sarıyer Spor Kulübü tarafından 1982 de çıkarılan "Sarıyer Spor Dergisi"  bir yıl sonra ilgisizlik nedeni ile kapanmak zorunda kaldı. Sarıyerli Taraftarla Derneğinin 1993 de çıkardığı "Beyaz Martı Dergisi" de bütün iyi niyetlere karşın devam ettirilemedi ve 7/8 sayıdan sonra kapanmak zorunda kaldı.

            Zaman zaman bayramlarda, siyasi nabzın çok arttığı seçim dönemlerinde ve genel kurulların yapıldığı günlerde çıkarılan bültenleri dikkate almazsak, son birkaç yıldan beri kuşe kağıt baskılı "Sahil Magazin" ve "Sarıyer Life (Sizz)" dergileri gerçekten göz kamaştırıcı. Gönül istiyor ki devam ettirilsinler.

            Sarıyer'in yıllar yılı yerel gazetesi olmadı. Belki de çıkarılmasına cesaret edilemedi. Ama ilk yerel gazeteyi Adnan Kop "Boğaziçi" adı ile çıkardı ve çok ilgi gören bu gazete uzun bir süre yayın hayatını devam ettirdi. Ama yine de sürekli olamadı. Aydın Ünsal tarafından 2001 de çıkarılan "Boğaz'ın İncisi Sarıyer" yerel gazetesi de 2004 de yayın hayatına son verdi. Bu gazeteyi 2002 yılında  Yaşar İliksiz'in çıkardığı "Marmara Sentez" gazetesi İzledi. Bu gazete de 2005 yılına kadar yayın hayatına devam edebildi.  

            Sarıyer artık yerel gazeteye alışmıştı, ilan vereni de vardı, okuyanı da, takip edeni de! İhtiyacı hissedilince Fatih Sanlav tarafından 2003 de "Sarıyer Haber" gazetesi" yayın hayatına girdi. Bir süre sonra Fatih Sanlav'ın askerlik görevi nedeni ile ayrılması üzerine gazete "Sarıyer Yerel Haber" olarak Ümit Sanlav tarafından çıkarılmaya başlandı halen yayın hayatına devam etmektedir.  Bekir Batu tarafından 2004 de çıkarılan "Sarıyer'in Sesi" gazetesi de yayın hayatını devam ettirmektedir. 

            Günün koşulları ve hissedilen ihtiyaç üzerine yeni oluşumlar ortaya çıkıyor ve olumlu gelişmeler sonucunda yeni bir yayın organı Sarıyer'in gündemine oturuyor: SARIYER MANŞET!

            Yeni yerel gazetemiz "SARIYER MANŞET" okurları ile buluştu. İlk sayısıdır, gözden kaçan kusurları, hataları olabilir. Hatta içerik olarak zengin bulunmayabilir. Ama ilk sayıda her şey mutlak güzeldir ve eksiklerin düzeltileceği umuduyla gelecek sayıların en iyi şekilde hazırlanılmasına başlanır.

            Kusurların affolacağı umuduyla Sarıyerlilere, okurlara ve tüm kurum ve kuruluşlara merhaba diyoruz.