1920 li yıllarda gayri federe olarak Sarıyer Gençler Cemiyeti adı ile faaliyet gösteren Sarıyer Spor Kulübü 1940 yılında resmiyet kazandı ve lig maçlarına başladı ve 1956 yılında profesyonelliği kabul etti. Bu kabul ile sadece kulübün değil Sarıyer ilçesinin de ismi çokça duyulmaya başladı. Nedeni de “Futbol”un kitle sporu olmasıdır.

Bilhassa profesyonellik kabul edildikten sonra futbolda anormal gelişme olmuş, önemli atılımlar gerçekleştirilmiştir. Kulüpler binlerce taraftarını statlara çekmiş, deplasmanlara peşinden sürüklemiştir. Büyük taraftara sahip olan kulüplerden biri de Sarıyer’di. Mahalli ligde en az 3-5 bin kişi önünde oynuyor, Feriköy, Karagümrük, Beyoğluspor ve Taksim maçlarında bu sayı 8-10 binlere varıyordu. II. Türkiye Liginde Orduspor maçını İnönü Stadında 18 bin, Kocaeilispor maçını 15 bin; I. Türkiye Liginde Rize maçını 22 bin., Trabzonspor maçını 26 bin seyirci önünde oynamıştır. Bugün ise durum ortadadır!

Sarıyer gibi kulüplerin iki önemli sorunu vardır: Sportif tesis ve gelir getirici (sabit gelir) tesisler! Bugün için sportif anlamda tesis bakımından Sarıyer fena değil ama gelir getirici kalıcı tesis bakımından sıfır noktasında sayılır, olanı da deve de kulak kalır. Kulübün aylık cari harcaması 75-100 bin lira arasındadır. Cari harcamalar bütçenin büyük kısmını alıp götürmektedir. Buna ana giderleri; bonservisler, transfer giderleri, primler, vergiler ve sair giderlerde eklenirse ürkütücü bir tablo ortaya çıkar.

Sarıyer S.Kulübü son beş on yıldan bu yana zor günler yaşıyor. Nedeni de alt kümede oynaması. Oynadığı ligde büyük kupa geliri, naklen yayın geliri yok, hasılat ve iddaa geliri ise ihtiyacı karşılamaktan çok uzak!

Peki ne yapmalı? Bu sorunun yanıtını tüm Sarıyerli yönetici ve taraftar birlikte bulmalıdır. Bir öneridir: Her yıl bir futbolcu eksik transfer edilsin, o futbolcuya verilecek para ile gelir getirici bir emlak satın alınsın! Ama bu da sorunu çözmez. Sorun yeni gelir getirici tesisler kazanmakla aşılır, futbolcu almamakla değil! Şimdi böyle bir fırsat çıktı. Bu fırsatın çok iyi değerlendirilmesi gerekir.

Garipçe köyü son beş altı yıldan beri hatırı sayılır şekilde yerli turisti köy içine çekmektedir. Doğallığı, havası, suyu, balığı ve pırıl pırıl lokantaları ile iyi hizmet sunulan dolaysıyla arzu edilen bir yerdir. Bu köyde iki önemli tarihi eser var: Garipçe Kalesi ve Gözetleme Kulesi! Bu iki tarihi eser Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından ihale ile 49 yıllığına kiraya verilecek (İlgilenecekler gerekli evrak ve bilgileri 30 haziran tarihine kadar belirtilen Kültür ve Turizm Bakanlığı genel evrakına verebilir)! Her iki tarihi mekan kafeterya, kültür merkezi gibi değişik amaçlar için kullanılabilir ve getirisi de fazla olur.

Bu iki tesisin Sarıyer Spor Kulübünce kiralanması temin edilmelidir. Tespit edilen kiralama bedeli ilk yıl için 14 bin lira, sonraki yıllarda enflasyon oranında artış şeklindedir. Detay bilgiler şartnamede vardır.

Bence bu konu Kulübün genel kuruluna getirilmeli, tartışılmalı ve kiralanması için olumlu karar alınmalıdır. Kulübün mali gücü veya kuramsal yapısı elverişli olmayabilir, o zaman iş Sarıyer Belediye Başkanlığına düşmektedir. Belediye Başkanı, kulübün ağır yükünü sırtından atabilmek için ihaleye katılmalı ve buraları kiralamalı sonra da bir protokol ile bu iki yeri Sarıyer Spor Kulübüne devretmelidir. Ya parası? diye sorulabilir. Tabii ki  para kulüp tarafından ödenecektir. Belki kullanılabilecek duruma gelmesi için biraz masraf gerekir ama yapılacak masraf, iyi organize ve tanıtımla fazla zorluk çekilmeden karşılanabilir. Bu iki yer kiralanır, tanzim edilir, iyi tanıtılabilir ve işletilebilirse kulübe kazandıracağı getiri fevkalade güzel olur, böyle olunca da hem kulüp ve hem de görev yapacak yöneticiler azaptan kurtulur!

Bütün iş Belediye Başkanımız Sayın Şükrü Genç’e düşmektedir. Sarıyerli olarak kendisinden çok şeyler istiyoruz ve bekliyoruz! “Sarıyer Kulübünün sorunu benim sorunumdur” dediği için de cesaretle bu hatırlatmaları yapıyor ve bu önemli projeyi gerçekleştirmesini bekliyoruz.